فراخِ برهنگی خانه، برهنگی دیوارها
و لوندی این نور از پس این پنجره ها
روزی سه بار، حَوَسَم میدهد
آویزان دیوارها شوم، قاب شوم به تنشان
پهنِ سه بعدی فضا شوم
صدا شوم
آواز شوم
گلدان، میز، صندلی، همه ی خانه را نقش بازی کنم
و در آخر، تن به لمس نرم این نور، بر روی زمین دهم
No comments:
Post a Comment