نمیدونم پاسپورت کدوم مملکتی دستم بود به کجا میخواستم وارد شم. مسئول گذرنامه خانمی بود با موهای قهوه ای. لباس فرم پلیس های انگلیسی. لهجه ی انگلیسی هم داشت. پاسپورت رو گرفت. نگاهی انداخت به من و بنگ، مهر قرمز رو کوبوند روش. ریجِکت. مات و مبهوت نگاش کردم، خیلی بدون احساس گفت
" I am sorry, your feeling is not valid "
یکدفعه صدای خودم از پشت سر مسئول گذرنامه شنیدم. پشت سرش ایستاده بودم و خیلی جدی به قیافه ی مبهوت خودم اینور میز نگاه میکردم. دستام و زده بودم به سینه. مثل یک آشنایی که حرفی رو برات تکرار میکنه تا بلکه باورت بشه، گفتم
"go home now."
خیلی شیک و تمیز. برگشتم توی ترمینال
No comments:
Post a Comment